سفر در دنیای نمایش

سفر در ادبیات کشورهای مختلف موجبات خیال پردازی بسیاری از شاعران، داستان سرایان، و نمایشنامه نویسان را فراهم آورده است. لیکن سفر در دنیای نمایش از مفهوم وسیع تری برخوردار است. با مشاهدهء عنوان اثر، میل به سفر در تماشاگر بیدار می شود، نقطهء اوج سفر را قهرمانان در تماشاخانه مهیا می سازند و تا مدتی بعد خاطرهء آن همچنان در ذهن تماشاگر باقی می ماند. سه نمایشنامه ای که در این مقاله بررسی می شود سه گونهء متفاوت سفر را به تصویر می کشند: اوژن لابیش در سفر آقای پریشون، بورژوای مسافری را به تمسخر می گیرد، آلبر کامو در سوء تفاهم، سفری بدفرجام را ترسیم می کند، و ژول سوپرویل در نمایشنامهء شهرزا د، سفر بر بال های خیال را بر می گزیند.